Wracam po przerwie do wyszywania

 Witajcie kochani, wracam do Was po kilkumiesięcznej przerwie od haftowania. Fajnie jest wrócić, brakowało mi mojego asit. By nie zanudzać Was szczegółami, nagrałam krótki filmik z postępów, w którym odpowiadam na pytania jakie od Was otrzymałam. Mam nadzieję, że się Wam spodoba!

Stojak do ramy lub tamborka

Przeglądając ostatnio z jakich najczęściej fraz trafiacie na mojego mnie na bloga, okazuje się najbardziej poszukiwaną frazą jest stojak do ramy/tamborka. To spowodowało, że postanowiłam opisać go w osobnym poście.

Stojak pochodzi ze strony HobbyStudio. Wykonany został w Anglii z twardego, polerowanego drzewa.

Do stojaka jest dołączona szczegółowa instrukcja, także złożenie go nie sprawia żadnych problemów. Każda, nawet taka amatorka majsterkowania jak ja, sobie poradzi.

Jedyne co, w życiu pewne to zmiany...

Witajcie po przerwie. Na blogu wielkie zmiany, ale nie bez przyczyny. Jak już zapewne wiecie google sprawiło nam ostatnimi czasy psikusa i postanowiło zamknąć społeczność g+. Z tego powodu wprowadziło tak wiele zmian, że praktycznie połowa mojego poprzedniego szablonu przestała działać. Stąd jego zmiany. Teraz wszystko działa tak jak chciałam. Mam nadzieję, że przypadnie Wam do gustu. 

Przy okazji tych zmian, postanowiłam nieskromnie pochwalić się swoją druga pasją. Haft zawsze był dla mnie największym hobby, a w przerwach lubię tworzyć sobie różnego rodzaju drobiazgi, o których jeszcze nie raz na blogu wspomnę. Dzisiaj napomknę o wykonanych ostatnio przeze mnie kolczykach. Uwielbiam sztyfty i bardzo często powstają w mojej pracowni. Zresztą, uwielbiam korzystać na co dzień z rzeczy wykonanych przez siebie. Bo jaka rękodzielniczka nie lubi?

 A ponieważ uwielbiam biżuterię, na pierwszy rzut powstały drobniutkie kolczyki sztyfty. Bardzo lubię delikatną biżuterię, bo pasuje do wszystkiego i nadaje się na każdą okazję.
Parę dni temu mieliśmy okazję obserwować wspaniałe zjawisko na naszym niebie jakim jest Superksiężyc. I tak natchniona owym zjawiskiem wykonałam takie to oto malutkie kolczyki gwiazdki i księżyce.

Nowy haft na Nowy Rok

Jednym z moich noworocznych postanowień było nie zaczynać żadnego nowego haftu...było...bo kiedy zobaczyłam ogłoszenie Ani z kreatywna.tvkreatywna.tv o rozpoczęciu zabawy postanowiłam dołączyć. Nigdy nie brałam udziału w podobnej zabawie ( aż mi wstyd ), więc postanowiłam to zmienić, tymbardziej, że zamarzyłam sobie wyszyć (kiedyś) serwetę na swój zielony parapet. Świadomość ogromu pracy nie była tutaj zbytnio motywująca. A więc, by nie przedłużać haft ma taki wzorek

Można go znaleźć w gazetce Cross Stitcher nr 287.
Planuję wyszyć go 2 lub 3 razy, tak aby hafty były obok siebie i stanowiły długość mojego parapetu. Pierwotnie chciałam wyszyć go muliną wielokolorową, ale gdy zobaczłam cenę zmieniłam nieco strategię i postanowiłam wykorzystać koncówki znienawidzonej przeze mnie Ariadny i pobawić się mieszaniną kolorów. Czegoś podobnego nigdy nie robiłam, więc ciekawa jestem efektu końcowego. To dość spore ryzyko, ale lubie eksperymentować w hafcie czasem wychodzi bałagan a czasem cudo. Oby tym razem, także wyszło cudo :)

Serce łowickie w atmosferze jesieni

Mimo, iż jesień tegoroczna nas wielce rozpieszcza kolorami, ja postanowiłam wrócić do haftu z bardziej soczystymi kolorami. Moje serducho łowickie leży i aż się prosi, żeby go w końcu skończyć.

Więc usiadłam i skończyłam połówkę, rozpoczynając drugą. Fajne jest wrócić do haftu po ponad półrocznej przerwie. Niestety jakoś letnia pogoda nie zachęca mnie do wyszywania. W ciepłe dni bardzo dużo czasu spędzam na świeżym powietrzu jeżdżąc na rowerze lub biegając. Zima bardziej mnie nastraja do robótek. A jak jest u Was? Wyszywanie okresowo czy non stop w ciągu całego roku? Piszcie w komenatrzach lub na fanpagu. Bardzo cichutko tam siedzicie :)

Wracając do tematu, wyszywając zaczęły mi się kończyć nici i tu zaczęłam się ciut martwić...bo nici mam w domu naprawdę multum, a brakuje mi tylko kilku konkretnych numerów. Zawsze zamawiałam chińskie muliny z aliexpressu, ale słysząc o dodatkowych opłatach zaczęłam się martwić. Przy tych zmianach zupelnie nie opłaca się robić drobnych zakupów...

Zapewne serducho znowu będzie musiało poczekać swojego ukończenia aż zbraknie mi więcej numerów, wtedy zrobię większe zamówienie. A co tam u Was?

Sacred Hour - kolejna odsłona

Jak ktoś mądry kiedyś powiedział:" Powroty są bolesne, ale konieczne" i z tym się zgadzam. Postanowiłam dla odmiany powrócić do mojego porzuconego trochę haed'a Sacred Hour.

I pewnie zastanawiacie się, dlaczego rozpoczęłam tak rzewnie posta..... Moi stali czytelnicy zapewne pamiętają moje rozterki z tym projektem, ale nowoprzybyli niekoniecznie mogą o tym wiedzieć. Pomyliłam kolory, które znacznie od siebie odbiegają kolorystycznie. 

Wiele z Was radziło mi, abym się tym nie przejmowała i kontynuowała dalej prace już z właściwym kolorem. Tak zaczęłam robić. I niestety już na pierwszych rządkach poległam. Bardzo wyraźnie pojawia się odcięcie, które w dalszy krzyżykowaniu będzie znacznie widoczne. Kiedy doszłam do tego, byłam załamana, bo nie bardzo wiedziałam co z tym faktem zrobić. Bo przecież nie porzucę wielomiesięcznej pracy, a i nie lubię uciekać od niepowodzeń....Wymyśliłam, że kilka pierwszych rządków będę wyszywała na zmianę, aż kolory się na tyle wymieszają, że nie będzie widać tej granicy. Nie wiem co z tego wyjdzie, ale muszę coś próbować robić. Nawet nie wyobrażacie sobie, jak bardzo jestem zła na siebie, że doprowadziłam do takiej pomyłki i że tak późno zorientowałam się.... Ale plus jest chociaż w tym, że będę mądrzejsza...

Póki, co haft wygląda tak:

Podoba mi się, że obraz wyłania się powolutku. Z bliska nic nie widać, a z daleka ukazują się poszczególne elementy. Ma w sobie coś tajemniczego i nie mogę się doczekać, kiedy go ukończę.

A co słychać na Waszych kanwach?

Zachęcam Was także do odwiedzania mnie na Instagramie

Sacred Hour - ukończony pierwszy rząd

Przychodzę w końcu po długiej przerwie z kolejną skończoną kartą  i jednocześnie skończonym pierwszym rzędem. Bardzo dużo czasu mi zajął, ale w końcu jest. 

Cieszę się, że już coś widać, że pojawiają się konkretne elementy a nie tylko cienie. Na tamborku widać tylko misz masz różnokolorowych krzyżyków...to bywa frustrujące....
Mimo tego bardzo lubię go wyszywać. Może spowodowane jest to tematyką wzoru. Zakochałam się w tym obrazie od pierwszego wejrzenia. Myślę, że jest to kluczowy element w doborze obrazu kolosa. Ciesze się, że miałam to szczęście, że na taki obraz natrafiłam.

Jednak nie ukrywam, że czasami przydałaby mi się mała odmiana. Jakiś inny obrazek, dużo mniejszy rozmiar, ale jakoś nie mogę się zdecydować na takowy. Mam na kompie mase fajnych wzorów, mnóstwa pomysłów ale mimo tego nic z tego nie wychodzi bo nie wiem za co się zabrać. Czy Wy też tak macie?

Moje postrzeganie haftu krzyżykowego

Od jakiegoś czasu krąży po necie taka zabawa dla hafciarek. Postanowiłam do niej dołączyć i wyrazić swoją opinię. Jestem bardzo ciekawa Waszych spostrzeżeń, więc zachęcam do dołączenia do tej zabawy.  A ja zaczynam...

Sacred Hour i trzecia karta skończona

Postępy pracy mizerne, ale pocieszam się że do przodu. Trzecia karta skończona, pozostało 25! Idzie zima, długie wieczory, więc myślę, że nadgonię wszelkie zaległości.

Wakacje czas zakończyc, a haft czas zacząć.

                                                                                                                                           Wakacje zbliżają się ku końcowi, więc biorę się za robotę. Nie wiem jak Wy, ale ja zazwyczaj we wakacje mam totalnego lenia. Nawet do haftu. No, ale dzisiaj wracam do Was kochani z nową świeżynką czyli opaską do włosów.
Zauroczona pewnym teledyskiem, zakochałam się we folklorze. Stąd mój pomysł na kolejny projekt.

Jak zakańczam nitkę?

      Kwestia rozpatrywana na wielu blogach. Ja pokażę swoją wersję, w jaki sposób odbywa się to u mnie. Nie neguję innego zakańczania nitki. Uważam jednak, że pozostałe są do siebie bardzo podobne, wręcz identyczne.

Skupię się bardziej na zobrazowaniu tego tematu, gdyż jest to dość trudne do opisania słowami.

1. Kończę nitkę robiąc dwa półkrzyżyki.

3 urodziny bloga i niespodzianka

                                                                                                                                     Nie wiem jak to się stało, że mój bloga obchodzi już 3 urodziny. Czas zleciał niewiarygodnie szybko. Pamiętam dzień kiedy bardzo spontanicznie podjęłam decyzję o jego założeniu. Miałam kiedy bloga, który był mi bardziej pamiętnikiem. Nie prowadziłam go długo, nie miałam dość pomysłów i zabrakło wytrwałości.